| Auteur | 
Message | 
 
      
  jml
  | | Envoyé lundi 15 novembre 2004 - 01h47:    |  |  
  Karel Van de Woestijne (1878-1929) Né à Gand. La branche  Van de Woestijne est brugeoise. Les Sielbo du côté de sa mère semblent être d’origine franco-espagnole.      IK BEN DE HAZZEL-NOOT    Ik ben de hazel-noot. – Een bleeke, weeke made  Bewoont mijn kamer, en die blind is en die knaagt.  Ik ben die van mijn zaad een duisternis verzade.  En’k word een leêgt’, die klaagt noch vraagt.    ‘k Verlaat me-zelf; ‘k lijd aan me-zelven ijle schade.  Ik ben’t aanhoudend maal, in een gesloten kring,  Van eene domme, duldelooze, ondankb’ re made.  Maar raak’ de vinger van een kind me, dat me rade:  Hij hoort mijn holte; ik luid: ik zing.      C’EST MOI LA NOISETTE    C’est moi la noisette – Une larve blanche et molle  Habite ma chambre  Elle est aveugle et ronge.  C’est moi qui de ma substance dois rassasier une ombre  Et je deviens un vide qui ne se plaint ni ne demande.    Je me quitte moi-même   J’endure en moi le ravage qui me vide.  Je suis l’incessant repas en un cercle fermé  De cette larve stupide, ingrate, insupportable  Mais que me touche un doigt d’enfant qui me devine,  Il entendra mon vide : Je résonne  Je chante.      Traduit du flamand par Marcel Lecomte  L’Ombre dorée et autres poèmes    Orphée La Différence 
  |  
  |